School

Janek Zabczynski, zo heet de hoofdpersoon uit Blues in f, de debuutroman van Emke Rientsma. Hij is het prototype problematische puberjongen: veel spijbelen en problemen met zijn ouders. Nadat ze uit Polen naar Nederland zijn verhuisd, takelt zijn moeder af en wordt opnieuw opgenomen in een psychiatrische inrichting. De familie

Jurre moet er goed over nadenken. Of hij echt brutaal wil worden of toch liever verlegen blijft. Als hij plotseling een spreekbeurt moet geven en zich er ingeluisd voelt door zijn juf, rent hij in paniek van school weg en komt bij de poort van de Prinsentuin onverwacht prinses Sippora

Opnieuw een vrouwelijke Nederlandse auteur die een kinderboek over een homoseksuele jongen schrijft. Van Marion van de Coolwijk verscheen zeer onlangs Eruit!, net als Storm een pré coming-out boek waarin een jongen zich vrij plotseling bewust wordt van zijn gevoelens voor jongens. Bij Storm uit zich dat vooral in kriebels

Abigail Haas vertelt in Verraad een verhaal dat de nodige overeenkomsten heeft met de geschiedenis van Natalee Holloway en Joran van der Sloot. Er wordt een moord gepleegd op een Caraïbisch eiland. Het slachtoffer is een meisje uit een rijk milieu, er is drank, drugs en sex in het spel,

De lijst van boeken van Caja Cazemier is groot en groeit gestaag door. Ze is erg populair bij de Jonge Jury maar bij het grote publiek minder bekend dan haar collega's Carry Slee en Francine Oomen, die hetzelfde soort thematische probleemboeken schrijven. Cazemiers boeken gaan over herkenbare tienerproblemen voor een

Onzichtbaar borduurt in zekere zin voort op de thriller Moordvrienden en is losjes geinspireerd op de spraakmakende 'Facebookmoord'  uit 2012 waarbij een meisje om het leven kwam en haar vader zwaar gewond raakte. De connectie met dat drama is vrij terloops, er lopen een paar dwarsverbanden maar als de auteur

Voordat ze het in de gaten hebben zijn Adam van zestien en zijn slimme klasgenote Wicky op het spoor van een grote ramp met de kerncentrale in Borssele. Het begint met een poging om een wedstrijd voor schoolkranten te winnen, waarvoor ze een interview in de gevangenis afnemen met een man die opmerkingen maakt, wat alles in gang

Mees heeft verkering met zijn beste vriendin maar zij maakt het uit omdat er volgens haar geen verli6efdheid in het spel is. Dat moet Mees toch zelf ook wel doorhebben. Nee dus, Mees snapt er weinig van. Nog minder begrijpt hij van de lichamelijke sensaties die hij ineens voelt als

Een nieuwe lerares geschiedenis die voor veel toestanden en verwarring zorgt. Mevrouw Goedhart brengt haar lessen op een manier alsof iedereen er daadwerkelijk bij aanwezig is maar dat klinkt leuker dan het is. Het inlevingsvermogen gaat zover dat de kinderen elkaar in elkaar slaan en martelen en verwonden, als ware

De ondertitel van Mijn zwarte hart is ´Niets zo angstaanjagend als de controle te verliezen´. Zo'n absolute stelling is discutabel maar Dorn toont in dit boek behoorlijke overtuigend aan hoe griezelig het is als de grens tussen waan en werkelijkheid vervaagt. Doro en haar moeder proberen een nieuwe start te