Prentenboek

Waar zal Maartje nou weer eens over gaan dromen? Dat is geen vraag want het gaat als vanzelf, iedere nacht weer. Ze maakt reizen over bergen en door dalen en daar vertelt ze bij het ontbijt enthousiast over.  Haar grote broer Bor is nukkig en vindt dat zijn zusje kletst,

Loes Riphagen blinkt uit in het maken van prentenboekEN met merkwaardige wezentjes en malle kabouters en het is dan ook verrassend dat Kreukel, om wie dit boek draait, een vrij gewone hond is.Hij introduceert zichzelf met foto's van zijn ouders: zijn vader was een blinde geleidehond (let op de spatie)

Boese vat het heel letterlijk op als zijn vriend Willem tijdens een fikse ruzie roept: "Ach, ga toch fietsen jij". De pandabeer heeft het wel even gehad met zijn partner en gaat inderdaad een flink stuk fietsen. Tijdens de lange fietstocht, die via de stad naar het platteland leidt, wordt

Een vleermuis denkt een romantische afspraak met een bronstig hert te hebben en een vliegend hert gaat uit van een date met een lieve muis. Die verwarring is de basis voor Een afspraakje in het bos en vooral lastig voor de vleermuis want die is dol op kevers, om op

'Ineens kletterden er, samen met zijn eerste babytraantjes, malse lentedruppels naar beneden'. Het weer verandert iedere dag met de naamloze hoofdpersoon van dit prentenboek mee. Met zijn humeur, nukken en ziektes. Als hij boos is, bliksemt het, als hij niest, gaat het hard waaien. Een bijzonder jongetje dus maar hij

Drie prentenboeken waarin wordt ingespeeld op de al veel langer lopende, maar de laatste jaren in alle heftigheid opgelaaide, debat over de uitstraling en betekenis van Zwarte Piet. Waarbij het om huidskleur én zijn rol in het verhaal gaat. Sjoerd Kuyper neemt het meest nadrukkelijk afstand van de knechtenrol door

Uil is de zon kwijt. Dat komt zo: hij heeft de afslag in de boom naar zijn eigen hemelbed gemist en is per ongeluk op een donkere zolder terecht gekomen. De lezer weet dat maar uil is zich nergens van bewust en blijft zich maar afvragen waar de zon blijft.

Kinderen willen meestal net een stapje verder dan ouders verantwoord vinden. De grotere schommel, de hogere glijbaan of toch wat later thuiskomen. Het prentenboek Grote kleine potvis apelleert aan die wensen en dilemma's. Potvis wil diep de zee in want misschien is daar wel iets gek of geheims maar zijn

Het boek wordt aangeleverd in een langwerpige doos, met een beetje fantasie een kist, wat de nieuwsgierigheid prikkelt. Wat zit er in die kist? is een afwijkend prentenboek dat voor de vormgeving in de prijzen zou kunnen en mogen vallen. Die prijs zou dan voor de maker, Pieter Gaudesaboos zelf,

Midden in de nacht, in mijn tuin van de Fransman Séverin Millet (je ziet meteen dat hij van origine grafisch ontwerper is) is het waard om uit de gestage stroom van prentenboeken te lichten. Als de maker erin slaagt een spannend verhaal te vertellen zonder tekst, dan maak ik een