Prentenboek

Dit boek was er bijna niet gekomen want de makers ontdekten op de valreep dat Memory een geregistreerde merknaam van spelletjesfabrikant Ravensburger is. Na een paar gesprekken was het geregeld, zolang het spelletje Memory dat achterin zit bijgesloten maar geen Memory genoemd wordt. Misschien is het wel juist goede marketing

Ze staan er allemaal in: dieren met een hele lange naam zoals de teugelstekelstaartkangoeroe en de langsnavelmuisspecht; dieren waar je nog nooit van hoorde, waaronder het Portugees oorlogsschip, de koerlan en de armpotige. Net zo goed tref je bekendere dieren als de krekel en de huismus aan in Over het dierenrijk. Het boek

De kinderboekenweek komt er aan, en een alfa als ik houd zijn hart vast met dit thema. Alles over wetenschap, natuur en techniek onder het motto 'Raar, maar waar', het is een schrikbeeld voor een recensent met een 3 voor natuurkunde. Ik ben bang bedolven te worden onder wetenschappelijke non-fictie

Op de openingsprent zien we de eerste zinnen van de tekst uitgebeeld: 'De haas stond op de open plek midden in het het bos. Met een stok trok hij lijnen op de grond. De uil en de egel kwamen haastig aanlopen'. We zien de haas inderdaad met een stok lijnen

De Vlaamse prentenboekenmaker Guido van Genechten behandelt vaak thema's die te maken hebben met de ontdekking van kleuters van hun eigen lichaam en alles wat daarbij hoort.  Mag ik eens in je luier kijken (2009) is wat dat betreft een veelzeggende titel, net zoals de het nogal flauwe De Wiebelbillenboogie.(Prentenboek van het Jaar van 2010)

Er is een vogeltje dat komt aan gevlogen bij dieren die onmin hebben of in de put zitten, en hoezee: dan gaat het weer goed met ze. Dit opvrolijkvogeltje put zichzelf uit en valt doodmoe in haar nest. Gelukkig zijn er anderen die haar dan weer opbeuren. Als je het

Vier dinosaurussen - niks bijzonders - heel gewoon - een vader en een moeder - een zoontje en een zoon. Die mededeling komt een keer of wat voorbij in dit boek, blijkbaar om de lezer bij de les te houden, die zouden eens gaan denken dat het ergens anders over

Mijn favoriet uit dit schattige kleine cadeauboekje is die van de miereneter die met een roos voor de deur van een mier staat. 'Ik mag niet opendoen, ga weg! Mijn moeder wil het niet.' / 'Maar ik hou van jou,' zucht Peter, de smoorverliefde miereneter. Het doet hem veel verdriet.

Huh, een nieuwe Max Velthuijs? Jawel, tien jaar na zijn overlijden ligt er de Nederlandse uitgave van Meneer Macaroni gaat picknicken, dat alleen eerder in Frankrijk verscheen. In 1987 in een vakantiereeks, zo leert ons dit verhaal in het NRC (niet gratis). Toen de Fransen om een herdruk vroegen, gingen

'k had toch direct al het gevoel, dat ik mij ben', zei hij, 'het voelde erg vertrouwd.' 'Dat gevoel had ik ook'. antwoordde hij. Een dialoog tussen hetzelfde personage, de beer die in de spiegel kijkt als hij in zijn eigen huis is aangekomen. Hij ziet zichzelf voor het eerst