Poëzie

Het was een prachtige maand, de warmste meimaand in driehonderd jaar. Dus heel veel gelegenheid om zwoele avonden in de tuin of op het balkon lezend door te brengen. De oogst aan nieuwe kinder- en jeugdboeken was helaas nogal schraal. Het lijkt wel of uitgevers zich steeds meer concentreren op

De status van de Noorse dichteres Inger Hagerup wordt vergeleken met die van onze Annie M. G. Schmidt. In Noorwegen kent iedereen de versjes van de in 1985 overleden schrijfster, waarvan de meesten op muziek zijn gezet. De uitgever stelt dat ook de stijl van beide grootheden vergelijkbaar zijn maar

In de periode na de feestdagen trekken zijn mensen doorgaans wat zuiniger en uitgevers houden daar rekening mee dus er verschijnen doorgaans wat minder boeken.  Uit de stapel kinder- en  jeugdboeken die wel verschenen in januari en februari maakte JaapLeest de volgende selectie. *** Middernacht, als de monsters komen. Een

De poppen. Ik dacht niet dat ik aan ze ging wennen. Ted van Lieshout schrijft er zelf over dat hij foto's wilde van poppen die niet snoezig zijn. Dat is zeker gelukt, ze zijn eng en aanvankelijk onprettig om naar te kijken. Dat komt vooral door de knikkerogen waarmee ze

Een aardig spelletje bij een bundel waar meer auteurs aan meewerkten, is om te raden welk gedicht bij welke schrijver hoort. Is het een Bette Westera of een Koos Meinderts, of is het een vers van Sjoerd Kuyper of toch van Hans & Monique Hagen? De verschillen zijn subtiel maar

Het idee dat de Nederlandse kinderpoëzie in de lift zit werd gelogenstraft bij de uitreiking van de Zilveren Griffels. In de categorie poëzie zijn twee griffels beschikbaar maar er werd er geen uitgereikt. Er was slechts een Vlag en Wimpel voor Niets liever dan jij van Elle van Lieshout en

Het is alweer zeven jaar geleden dat de vorige bundel met stripgedichten van Edward van de Vendel en illustrator Floor de Goede verscheen. Aan het succes kan het niet hebben gelegen dat het zo lang duurde want de eerste bundel Opa laat zijn tenen zien kreeg een Zilveren Griffel en verkocht goed

In een gloedvol betoog uitte NRC-recensent Thomas de Veen niet zo lang geleden zijn bezorgdheid over de stand van de Nederlandse kinderpoëzie (hier). Die is volgens hem de afgelopen tien jaar nauwelijks een stap vooruitgekomen. Er verschijnt weinig en wat er verschijnt, lijkt op elkaar en blijft binnen de regels van

'Kom,' had mama gezegd.'Morgen vertrekken we.' 'Waar naartoe?' 'Naar een ander land. Daar ligt onze toekomst.' Morgen is een ander land dacht ik. De Belgische veelkunner (schrijver, theatermaker, schouwburgdirecteur) Michael De Cock schreef een tekst voor de theatervoorstelling Kamyon die in première ging in Istanbul en in heel Europa (door

Het tij lijkt langzaam te keren, er verschijnen gestaag meer bundels met kinderpoëzie. Het is behelpen sinds uitgeverij Querido de reeks Poëziespektakels heeft stopgezet al zijn er nieuwe mooie initiatieven zoals het tijdschrift Dichter en de website Pretpark Poëzie. Aan de vooravond van de Poëzieweek 2017  verschijnt Gewoon een droom, een