ouders

'Het duin af, het strand over, het park door, bij de fontein de hoek om en binnenstappen op nuumer een twee drie'. Als een mantra herhaalt de kleine bizon Konosja deze routebeschrijving tegen de dieren die ook zo'n handig kleedje willen. Je kan er onder schuilen, het als hangmat gebruiken

Marius is zo'n jongen die liever alleen is dan bij zijn vrienden. Een dromer (overdag én 's nachts) die over de dingen nadenkt en snel ergens de schaduwzijde van ziet en bang durft te zijn. Zijn oudere broer is soms zijn kameraad maar vaker de lastpak die hem uitdaagt. De

Wie schrijft zijn eigen broer nou een brief, vraagt Joeri zich af in zijn eerste brief aan Stefan. Ze zien elkaar immers iedere dag. Joerie is bij zijn oma als hij de eerste brief schrijft en heeft nog geen weet van de veranderingen die hem boven het hoofd hangen. Als

Het draait om in Lies en Boris in dit boek. Ze wonen naast elkaar in een dorp en zijn beide bastaard. Lies heeft een vreselijke huidziekte waardoor ze geen aanraking kan verdragen en voortdurend gewassen en verbonden moeten worden. Boris is een rauwdouwer, overal waar hij komt, gaat er iets

Ik heb tot nu toe nog geen negatieve recensie van Dorst kunnen ontwaren. Het boek staat op de shortlist voor de Libris Literatuurprijs en de Dioraphte Jongerenliteratuurprijs en lijkt de definitieve doorbraak van Esther Gerritsen. Ze wordt een steeds belangrijker stem in de Nederlandse literatuur maar ik ben geen liefhebber

Tijdens een vakantie op Texel loopt Samuel tegen Tess aan, die alleen met haar moeder op het eiland woont. Zij danst op de parkeerplaats, hij wil een begrafenis regelen voor een dode parkiet. Ze houden beiden wel een beetje van 'raar' en kunnen het meteen goed vinden al maakt de

'Op een dag was zusje weg. Haar stoel bleef leeg, haar bed onbeslapen, haar beer onbeknuffeld. Mama had verdriet. Dat kon je zien, zelfs aan haar knieën. Papa was stil en onzichtbaar'. De eerste zinnen uit het prentenboek Nooit is voor altijd, geschreven door Claudia Jong. Dat begin laat niks

De illustraties van Marit Törnqvist lenen zich bij uitstek voor gevoelige, lieve en emotionele onderwerpen. In de 25 jaar dat ze prentenboeken maakt, illustreerde ze klassiekers over liefde, leven en dood als Jij bent de liefste, Pikkuhenki en Klein verhaal over liefde. Ze voegt daar nu Groter dan een droom

'Na mijn geboorte kwamen foto's van me in de bladen en in Shownieuws. Het 'welkomstgeschenk' van pa en ma was een fonds ter waarde van een miljoen'.  De eerste zinnen uit Wie gevonden wil worden van Arno Bohlmeijer dat gaat over het meisje Talia, dat probeert te ontsnappen uit het

Er zijn maar liefst elf opa's en oma's in het spel. Papa en mama gingen scheiden, toen kwamen er weer grootouders bij, daar ging er ook nog een stel van uit elkaar en dat leverde weer een nieuwe oma op. Het is niet altijd even duidelijk hoe de verhoudingen liggen.