ouders

Zoals je op een duikplank staat, / de afstand tussen jou / en het klotsende blauw / veel groter lijkt dan hij leek / toen je vanuit het water keek;/ De eerste zin uit het gedicht Levensles staat model voor het soort poëzie dat Kees Spiering schrijft. Toegankelijk en begrijpelijk

Mason Buttle is een anti-held. Hij is vrij stevig en heeft een aandoening waardoor hij overmatig zweet. Daarbij komt nog dat hij niet goed kan lezen en schrijven, wat zijn zelfvertrouwen niet ten goede komt. Een ideaal pestdoelwit en hij doorstaat de tocht van school naar huis dan ook zelden

Emiel is maar zes geworden. Zijn zusje Jette van tien weet zeker dat hij liever zeven zou zijn geworden. Of zeven met een nul erachter. In Slapen vissen? vertelt ze over de dag waarop hij stierf, over zijn begrafenis en over haar eigen 'woedewolken'. Ze haalt herinneringen op.  Bijvoorbeeld aan

'Die dit alleen maar opschrijft omdat het van zijn therapeut moet en daar enorm van baalt', staat er als ondertitel voorin dit boek van Susin Nielsen. Het  stamt uit 2012 en is haar vierde jeugdroman die in het Nederlands is vertaald na Woordnerd,  (genomineerd voor de Gouden Lijst 2018), Wij zijn allemaal

Na het sterke Ali's oorlog  en het minder geslaagde Xinia's wraak is dit alweer het derde boek dat Lydia Rood baseert op haar ervaringen als Schoolschrijver. Qua literaire en stilistische kwaliteit zit het tussen die twee eerdere boeken in, maar wat betreft relevantie en urgentie scoort Rood opnieuw hoog. Ze baseert zich op de

Clara kan wat mij betreft sowieso meedingen naar de mooiste kinderboekencover van het jaar. Een meisje dat op een brug aan een paard trekt, gespiegeld met kamelen die verwijzen naar de droom van Clara om ontdekkingsreizigster te worden. Een sterk beeld en mooi vormgegeven. Natascha Blum-Stenvert gebruikte stemmige steunkleuren die passen

De Amerikaanse young adult schrijfster Gayle Forman brak door met het succesvolle YA-boek Als ik blijf (ook verfilmd) en de mislukte opvolger Wacht op mij. Een auteur met een grote fanschare die dit nieuwe boek ongetwijfeld zullen vreten, al is daar inhoudelijk weinig reden voor. Forman hanteert een geijkte formule: personages die

'Ik weet dat je in Syrië heel bang was voor de bommen,' zegt ze. 'Maar hier in Nederland zijn geen bommen. Dus je hoeft niet bang te zijn om hier te gaan slapen.' Juf Annet spreekt heel langzaam en duidelijk. 'In Syrië boem boem', zegt Aïsha. 'In Nederland boem boem'. 

Kinderen van de eindeloze vlakte is het tweede jeugdboek van Ellen van Velzen die debuteerde met Jonge Vlieger. Sommige zinnen uit mijn bespreking van haar debuut kunnen moeiteloos op dit boek worden gelegd. 'Van Velzen vertelt keurig en nauwgezet haar verhaal, dat iets van een sage heeft.' Na de prachtige

De uitgever vond het nodig om de toevoeging 'Rosie project voor jongeren' op het toch al spuuglelijke omslag van Het ongelukproject te zetten. De boeken hebben met elkaar gemeen dat de invloed van stoornissen in het autistische spectrum op relaties een hoofdrol spelen. Zoals in trouwens een heel arsenaal aan