jeugdboek

'Ik heb nog nooit iemand met een verdrietig gezicht in een suikerspin zien happen", denkt de ik-persoon uit Suikerspin. Ze neemt er één mee als ze op bezoek gaat bij haar vader die is opgenomen in een therapiecentrum voor veteranen met een posttraumatische stresstoornis. Zo hoopt ze hem op te

Ik ga voor geen goud in die heftige nieuwe Efteling-achtbaan maar gelukkig is er een redelijk alternatief. Bij de atrractie, de Baron 1898, is door Jacques Vriens een verhaal bedacht. Een lichte argwaan bij dit soort commerciële boekopdrachten ligt op de loer maar laten we het boek op zijn merites

Calpurnia Tate, die voor het gemak Callie Vee, wordt genoemd, is het enige meisje in een gezin met zeven kinderen. 'Kun je je een ergere ramp voorstellen?', zegt ze daar zelf over. Ze groeit namelijk op in het conservatief-christelijke Texas rond de eeuwwisseling van 1900. Niet bepaald de tijd en

Niemand gelooft Melle als hij vertelt dat er 's nachts een raar wezentje op de rand van zijn bed zat. Maar waarom reageert zijn vader zo vreemd? Melle vangt flarden van een telefoongesprek op ('Ik ben ook geschokt, geen kind heeft er ooit één in het echt gezien'), waardoor hij

Er is geen ontkomen aan, al doet Anna van Praag nog zo haar best het autobiografische gehalte van deze roman te verkleinen. Zelf schrijft ze: 'Dit verhaal berust op een werkelijkheid die ik behoorlijk veel geweld heb aangedaan. Het is dan ook alleen maar mijn privé-werkelijkheid - en zelfs dat

Het wordt dringen op de Nederlandse non-fictie markt en dat is uiteraard een goede zaak. Dat Jan Paul Schutten en Bibi Dumon Tak deze discipline beheersen, is al jaren duidelijk maar het leek lang dat er na hen weinig anders meer kwam. Met Janny van der Molen en nu ook

Kaia heeft haar broer verloren. In de loop van het boek wordt duidelijk dat hij zichzelf van het leven heeft beroofd en dat zij hem heeft gevonden. Het lukt haar niet om er met vrienden over te praten en haar moeder zoekt de oplossing in de drank. Kaia omschrijft haar

Nieuwe illustraties voor Alice in Wonderland, waarom ook niet. Er is niet direct een noodzaak of aanleiding (of het moet zijn dat de eerste uitgave van Alice precies 150 jaar geleden verscheen) maar als het leidt tot een mooi boek, is er niks mis mee. En een mooi boek is

Tien jaar na de coming-out van Adrian Mayfield ligt er de omnibus (volgens auteur Floortje Zwigtman zelf van 'Trops-formaat', naar de zwaarlijvige kunstschilder uit het verhaal) waarin de drie delen van De Groene Bloem (Schijnbewegingen, Tegenspel en Spiegeljongen) zijn gebundeld. Zwigtman stapte van uitgeverij Fontein over naar Moon en verhuisde vervolgens met uitgeefster

Het kon niet uitblijven natuurlijk: een Nederlandse Bram Botermans, de hoofdpersoon uit de razendpopulaire serie Het leven van een loser die niet uit de top van de verkooplijsten is weg te slaan en inmiddels ook een vrouwelijke versie kent (Dagboek van een Muts). Het zijn boeken met een vlotte afwisseling tussen tekst en