jeugdboek

Het boek begint met de zin 'de meeste Amerikanen kunnen mijn naam niet uitspreken'. Dat zou ook voor auteur  Gita Varadarajan kunnen gelden maar het gaat hier om de hoofdpersoon: Ravi Suryanarayanan. Die achternaam is al een onmogelijke hobbel maar ook over zijn voornaam struikelen de meesten door de klemtoon

'Je moet je altijd kleden alsof je naar de jungle gaat, je weet nooit wanneer je op een avontuur stuit', is een uitspraak die later in dit boek wordt gedaan en goed het motto had kunnen zijn. Fred zit in een vliegtuig en denkt er over na hoe graag hij

'Ik dacht dit het mooiste moment uit mijn leven zou zijn. Dat ik meteen zou weten dat dit mijn vader was. Maar ik voel niets. Ik kijk alleen maar naar een onbekende man'. Lou ontmoet op het vliegveld in Spanje voor het eerst haar vader. Ze weet al haar hele

Als Lucy op dwingend bevel van haar moeder  in een geheime grot aan de Amsterdamse grachten een boek opent, komt ze in een magische wereld terecht. Na de eerste schrik en het verdriet (omdat ze haar moeder kwijt is), vindt ze al snel aansluiting bij de bewoners van het Rijk.

Een eindeloze, bochtige tunnel, zonder licht aan het eind. Met ruwe muren waar je je vel aan openhaalt. En het gevoel dat je een zak over je hoofd hebt. Zo beschrijft Nan haar werk. Het meisje is schoorsteenveegster van beroep en daar moeten we niet te lichtzinnig over denken. Naast

Wie precies weet hoe de avonturen van Pinokkio verlopen, mag een vinger opsteken. Het is typich zo'n verhaal dat heel bekend lijkt maar het niet is. De neus van Pinokkio groeit in het hele boek bijvoorbeeld maar twee keer als hij liegt. En timmerman Gepetto speelt slechts een bijrolletje. Dat

Nog voordat de verfilmde bestseller The Hate U Give in 2017 op de markt kwam, schreven Jason Reynolds en Brendan Kiely samen al All American Boys. Waarmee het predikaat voor dat boek als 'eerste jeugdroman over Black Lives Matter' wat onder druk komt te staan. De auteurs doken in 2015

Ze heet Marla en voor haar ben ik Toffee, ook al hebben mijn ouders me Allison genoemd. Dit zijn de eerste regels van het nieuwe boek van Sarah Crossan en vaste lezers zullen meteen vertrouwd zijn met de vorm. Korte regels in verzen, veel nieuwe alinea's, witregels en inspringen en

Zo'n wijk waar alles nog moet beginnen. Het beton is er, de ramen zitten in de huizen en er is voorzichtige bestrating. Maar nog nauwelijks groen, geen bomen en planten, en geen voorzieningen. De mensen die in de huizen gaan wonen zijn allemaal nieuw en snuffelen  aan elkaar. Zo'n typische

Darius Kellner heeft een Iraanse moeder en een Amerikaanse vader en spreekt in tegenstelling tot zijn moeder en zusje geen Farsi (de officiële taal van Iran). Zijn Perzische afkomst speelt nauwelijks een rol in zijn leven totdat het gezin voor het eerst familie in Iran bezoekt, als zijn opa ernstig