Dieren en natuur

Bijna niets in het leven is zo zeker dan dat er om de zoveel tijd een prentenboek van Ingrid en Dieter Schubert verschijnt. Vrijwel altijd over dieren en vrijwel altijd van degelijke kwaliteit. Af en toe is er een uitschieter en daar mogen we Rinus wat mij betreft toe rekenen. Neushoorntje Rinus (van

Rien Poortvliet heeft eindelijk een opvolger en ze heet Loes Riphagen. Geintje natuurlijk. Rien is Rien en Loes is heel iemand anders, maar ze delen een fascinatie voor de kleine puntmutsjes. Riphagen heeft al heel lang een voorkeur voor het tekenen van miniwezentjes, al dan niet aan de fantasie ontsproten.

Dave Eggers schreef meerdere kinderboeken waarvan in ieder geval het overtuigende De tunnels in het Nederlands werd vertaald. Natuurlijk is de eigenzinnigheid van de beroemde schrijver ook hierin terug te vinden en dat geldt in nog veel grotere mate voor het jeugdboek dat hij dit jaar schreef: De ogen en het onmogelijke.

Melissa Castrillon is een Engels-Colombiaanse illustratrice die zo'n tien prentenboeken achter haar naam heeft, waarvan er nooit eerder eentje in het Nederlands is vertaald. Het is niet verrassend dat juist uitgeverij Boycott dat nu wel doet, want zij hebben een neusje voor eigenzinnige makers die hier nog niet bekend zijn. Ze

De moeder van Esi en haar broertje Yaa wil niet dat ze langer met Lano speelt en hij mag ook niet meer bij hen eten. Vader vond dat altijd prima maar nu is Lano alleen nog goed genoeg om de maaltijden op te dienen. Henna Goudzand Nahar maakt in het

'Een dag tot de rand vol geluk. Van alle tot-nu-toe-dagen was dit er een die jarig was, hij kan nooit meer stuk'. Met het versje Jarig trapt Milja Praagman haar nieuwe bundel. Net als in Magneetje maakte ze heldere en kleurige illustraties bij korte teksten. Noem het een gedachte, een overpeinzing,

Juffrouw Bommer pakt van nieuwe weeskinderen de naam af en noemt ze vervolgens naar dingen. Zo kan het dat hoofdpersoon Wiek in weeshuis Vonk samenleeft met Flessendop, Hangslot en Bloemblad. Zij noemen de directrice op hun beurt consequent Ouwe Ma Boeman. De kinderen worden afgebeuld in een luciferfabriek waar ze

Afrika is eigenlijk meer een soort fotoboek dan een encyclopedie. Zonder foto's welteverstaan, maar met heel veel kleurrijke tekeningen van mensen, dieren, landschappen enzovoorts. Eindelijk eens geen Afrika-boek waarin het vooral over wildlife en dieren gaat maar een overzichtelijke kennismaking met wat het continent te bieden heeft. Dat is zoveel

Soms levert zo'n grote literaire prijs aardige ontdekkingen op. Zo maakte Nederland via de Astrid Lindgren Memorial Award op bredere schaal kennis met het werk van Jacqueline Woodson en recenter Jean-Claude Mourlevat. De Fransman won de prestigieuze prijs in 2021 wat leidde tot de uitgave van Jefferson bij uitgeverij Lannoo. De verrassende

Zwemmen is niet veel meer dan net genoeg bewegen om je hoofd boven water te houden, legt Arie aan Kaat uit. Je maakt steeds dezelfde bewegingen achter elkaar alsof je een dansje doet. Arie is een van de zes vissers aan boord van de boot waarop Kaat woont. Hij wil