8+

De dieren van het duister is het vervolg op De laatste wilde dieren waarvan ik de recensie eindigde met enige zorg over een volgend deel. Grotendeels terecht blijkt want de kwaliteit van het eerste boek wordt zeker niet geëvenaard, en dan staat er ook nog een derde deel op de rol. Het

Mede door de VerFreekVonkisering is er tegenwoordig een uitgesproken voorkeur voor wild en exotisch. Als er geen wurgslangen en uitgehongerde wilde tijgers zijn dan lijkt het niet aan kinderen besteed. Hebben zij even pech dat ze in dat saaie Nederland wonen, want in de jungle gebeurt het pas echt. Dit

Kinderen kunnen dat: een avontuur bedenken, er spanning om heen bouwen en er zelf ook nog in geloven. Die man die alleen in het witte huis op de hoek woont, zou dat niet een boef kunnen zijn? Die gekke vierkante apparaten die aan de schuur hangen, dat is toch gewoon

De droom van een doorsnee jongen van een jaar of tien: een oppas die out of the box denkt en met wie je avonturen kunt beleven. Als Timo’s oma een ongelukje krijgt en in het ziekenhuis beland, schakelt zijn moeder een au pairbureau in om toezicht voor haar zoon te

Wil je graag een olifant aaien, zelf een suikerspin worden of een kraanwagen besturen? In het televisieprogramma De BZT-show wordt het voor kinderen geregeld. Engel ziet (in het gelijknamige boek) na een fietsongelukje al haar wensen ineens uitkomen zonder dat er een tv-show aan te pas komt. Dat lekkere gerecht

Uitgeverij Gottmer geeft ouder werk van Bette Westera opnieuw uit, met nieuwe illustraties, (zie ook: Haasje repje) nu de schrijfster tot de scuccesvolste van ons land behoort.De heruitgave van dit boek, dat acht jaar geleden eerder bij een kleine uitgeverij verscheen, heeft helaas niet geleid tot een andere titel. Zeg

Gibbe en de maandagman is één van de merkwaardigste kinderboeken die ik de afgelopen jaren las. De makers nemen halverwege pauze ('als je een tekening van de directeur wil, dan kan je die hiernaast maken. tot zo') en auteur Evelien de Vlieger gaat met veel zelfspot in op hun namen.

Het vredige tafereel op de cover en de titel geven overduidelijk weer waar Joehoe! Ik wil een koe over gaat. Een meisje op een hekje met haar armen om de nek van een koe geslagen, het vlindertje erboven maakt het af. Stadsmeisje Laura wil dolgraag een koe en fantaseert over

Hoe vertel je aan hele jonge kinderen over de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog? Geen eenvoudige opdracht maar wel een belangrijke. Martine Letterie baseert zich in Kinderen met een ster op de verhalen van zes Joodse kinderen die in kamp Westerbork terechtkwamen. Een deel daarvan overlapt met Groeten van Leo,

'Lang geleden was er geen angst en geen verlangen. Niets om bang voor te zijn.' Als je over iets van van heel lang geleden vertelt, dan is het er weer even,  beweert de oma van Yuna. Door verhalen hoef je niets te vergeten. Een verteller kan bovendien de zaken naar