15+

Er zijn geluiden dat er te weinig kinderboeken zijn over alternatieve gezinsvormen en afwijkende rolpatronen. Daar kun je een boom, zelfs een heel bos, over opzetten, zoals in dit artikel in Vrij Nederland. Als het om prentenboeken gaat, kan ik daar enigszins in mee gaan. In de jeugdromans van tegenwoordig

Soms heb je een minder gelukkige aanloop met een boek. Kieuw van Saskia Maaskant kwam via verschillende wegen tot mij en lag op diverse stapels nog te lezen boeken. Ik begon er een paar keer aan maar kwam niet verder dan een paar bladzijden. Soms gaat dat zo en zegt

In een felgeel modern rokje wandelt een meisje, van wie het hoofd onzichtbaar is, langs de loopgraven waarin soldaten met hun bajonetten zitten te wachten op wat gaat komen. De matig gefotoshopte cover van De Verwanten geeft de verbinding tussen het heden en de Eerste Wereldoorlog weer. Guido Bottinga is

Het eerste deel van De bijzondere kinderen van Mevrouw Peregrine was in alle opzichten een overdonderende leeservaring. 'Een fotografische freakshow die tot leven komt', noemde ik het in de bespreking. Een spectaculair boek dat met niets te vergelijken viel. Het nadeel van een tweede deel: dat is te vergelijken met

Een ding is zeker in het leven: er verschijnt ieder jaar een nieuwe jeugdroman van Kevin Brooks en nog een andere zekerheid: dat boek hakt er in. Het gaat nooit nergens over, is nooit een luchtig niemandalletje. Brooks is geen auteur die schrijft om te plezieren. Dat geldt zeker voor

De priemende blik van de meeuw op de voorkant van Birk is onontkoombaar. Eronder staat: 'over de grenzen van onvoorwaardelijke liefde'. Het is een boek van Jaap Robben, die de kinderboekenliefhebber kent van dichtbundels als Als iemand ooit mijn botjes vindt en natuurlijk het onvolprezen De Zuurtjes. Robben waagt zich

Nu Poetin met zijn onvoorspelbaarheid de wereld de adem doet inhouden, is het actueel en net nog interessanter om over de geschiedenis van Rusland te lezen. Eerdere grote leiders hebben met hun machtswellust (Stalin) of juist verzoeningspogingen (Gorbatsjov) een grote stempel gedrukt op de wereldpolitiek. Hoe Poetin zich uiteindelijk tot

Dit weekend heb ik dan maar snel de toch wel verrassende winnaar van de Dioraphte Jongerenliteratuurprijs 2014 gelezen. Iedere winnaar was verrassend geweest, want bij alle genomineerden was een licht gevoel van verbazing terecht. Schrijvers zijn niet zelden verrast door de nominatie, zich er niet van bewust dat ze in

Een gedurfd en fascinerend omslag, puur wit met de titel Albino in relief. Hey, denkt de recensent, daar heb ik nog niet zo vaak, of misschien wel nooit, een jeugdboek over gelezen. Over, in dit geval, een jongen met de pigmentziekte en de daarbij horende problemen met ogen en licht.

Twee jongeren die kanker hebben en smoorverliefd worden, ondanks de onvoorspelbaarheid waarmee de ziekte en dus hun leven zich ontwikkelt. Nee, dit is niet opnieuw een recensie van Een weeffout in onze sterren (recensie JaapLeest) van John Green, dat overigens net in een nieuwe hardcovereditie met de oorspronkelijke Amerikaanse omslag